به گزارش سرویس جهان مشرق، نخست‌وزیر سوئد، اولف کرسترسن، در جریان یک سخنرانی عمومی، در حالی که قصد داشت مثل سایر رهبران غربی بیعت و سرسپردگی خود را به صهیونیزم نشان دهد، ظاهرا دچار اشتباه لپی شد و گفت "سوئد و اتحادیه اروپا متحد با هم از در دفاع از حق اسراییل برای نسل‌کشی...دفاع، ایستاده‌اند. "

او ابتدا کلمه‌ی «نسل‌کشی» (Folkmord) را نیمه‌کاره بر لب آورد و بعد از مکثی، آن را به «دفاع» تغییر داد.

طبعا بیان چنین جمله‌ای واکنش و اعتراض حاضران را به دنبال داشت و مستمعان پی در پی از او می پرسند که آیا واقعا از «حق نسل کشی» توسط اسراییل دفاع می کند؟

گرچه، علی‌الظاهر این سخن نخست‌وزیر سوئد یک اشتباه لپّی و اصطلاحا تپق بود، ولی دقیقا مصداق چیزی است که از آن به عنوان «لغزش فرویدی» نام می برند، یعنی به زبان آوردن جملاتی که ظاهرا بر اثر اشتباه و تپق است، ولی در واقع نیت باطنی و اعتقاد قلبی گوینده را فاش می سازد. طبق تعریف روانشناختی، لغزش فرویدی زمانی رخ می دهد که فرد اعتقاد درونی خود را که در جمع‌های خصوصی ابایی از ابراز آن ندارد، بنا به دلایلی پیش روی عموم سرکوب می کند و آن را طور دیگری جلوه می دهد. به بیان دیگر، لغزش فرویدی، واکنش ناخودآگاه فرد به سرکوب نیت قلبی و حقیقی است.